یاس بقیع

نه تنها این دل ما بر جواد ابن رضا سوزد  

             که بر احوال او جان تمام ماسِوا سوزد

از آن آتش که زد زهر ستم بر جان مولا

                 فلک نالد،ملک گرید،زمین لرزد،سما سوزد

شهید از کینه همسر چو شد آن نو گل زهرا

              به جنت زین غم عظما دل خیر النساءسوزد

چو دید از او بجز خوبی که آخر کرد مسمومش

         دل اهل ستم بر حال مظلومان کجا سوزد

به جان سبط خیر المرسلین زد آن چنان آتش

           که از داغش به رضوان جان ختم الانبیاء سوزد

نترسید از خدا و پیکرش را روی بام افکند

             چنان کز بهر آن مولا دل مرغ هوا سوزد

خدا لعنت کند آن همسر نامهربانش را  

                 به دوزخ پیکرش در آتش قهر خدا سوزد

ز یاد شیعیان هرگز نخواهد رفت این ماتم  

             دل از یاد غریبیش به هر صبح و مسا سوزد