یاس بقیع

کس نسیت که او منتظر وصل شما نیست

جان نیست که آن خاک ره آل عبا نیست

حق، معرفت مهر شما در دل ما کاشت

این شدت شوق و شعف از جانب ما نیست

کس نیست که آنقدر شما را نشناسد

در هیچ سری نیست که سِرّی ز خدا نیست

دل تیره شد از ظلمت شبهای فراقت

باز آی که بی مهر رخت نور وضیاء نیست

باز آ که نمانده است ز اسلام بجز نام 

در روی زمین بی تو بجز جور وجفا نیست

در صومعه وخانقه و خلوت ومسجد

جائی نتوان یافت که دستی به دعا نیست